Σοφία Μπεκατώρου: «Όταν τελείωσε, συνειδητοποίησα πως με είχε βιάσει. Ήθελα να τον σπάσω στο ξύλο»

Η Σοφία Μπεκατώρου κατέθεσε την Τετάρτη (20/1) στον Εισαγγελέα, και εκτός από τη δική της προσωπική καταγγελία για σεξουαλική κακοποίηση φέρεται να είπε και για ένα περιστατικό συναθλήτριά της από την ιστιοπλοΐα.

Η Χρυσή Ολυμπιονίκης μετά την κατάθεσή της για τρεις ώρες στον εισαγγελέα για την υπόθεση της σεξουαλικής κακοποίησης που υπέστη από παράγοντα της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας ζήτησε και από άλλες γυναίκες να μιλήσουν.

Έπειτα από όλα αυτά ο Νίκος Κακλαμανάκης φιλοξενήθηκε στο MEGA και έδωσε περισσότερες λεπτομέρειες, αφού αποκάλυψε πως η αθλήτρια της ιστιοπλοΐας που κατονόμασε η Σοφία Μπεκατώρου στον Εισαγγελέα έγινε πριν από εννιά χρόνια και το κορίτσι ήταν τότε 11 με 14 ετών. Μάλιστα, σε αυτό δεν υπάρχει θέμα παραγραφής, αφού πρόκειται για περιστατικό μεταγενέστερο το οποίο μπορεί να διερευνηθεί ποινικά.

«Άρχισε να με ακουμπάει, να με ρίχνει στο κρεβάτι»

Η Σοφία Μπεκατώρου μίλησε και αυτή σήμερα στο MEGA και στον Νίκο Ευαγγελάτο λέγοντας:

«Είχαμε πόλεμο από την ομοσπονδία, μας είχαν εκφοβίσει. Μου είχαν επιτεθεί, μου έλεγαν ότι είμαι ένα τίποτα και δεν θα φέρω καμία διάκριση. Ένας εκ των παραγόντων ήταν πιο φιλικός και σε αυτόν είχαμε στρέψει όλες μας τις ελπίδες. Μέχρι τότε νομίζαμε πως ήταν με το μέρος μας. Δεν ήταν κακοπροαίρετος. Ήταν πιο φιλικός και μίλαγε για εμάς με τον πρόεδρο. Όταν ήταν σε εκείνη την αποστολή μαζί μας, ήμασταν πιο ανακουφισμένοι με την Αιμιλία Τσουλφά. Ήμουν η πιο μικρή της ομάδας. Την τελευταία μέρα γιορτάσαμε όλοι μαζί και επιστρέψαμε κατά δυο άτομα. Εγώ ήμουν με τον συγκεκριμένο παράγοντα. Γύρισε με φίλησε και πάγωσα. Απομακρύνθηκα από κοντά του. Αλλάξαμε πεζοδρόμιο και πήγαμε προς το ξενοδοχείο. Μέσα στο ασανσέρ σταματήσαμε στον δικό του όροφο και μου είπε να πάω στο δωμάτιό του και του είπα καληνύχτα. Μου λέει έλα δυο λεπτά τώρα, φοβάσαι; Του είπα δεν φοβάμαι και πήγα. Όταν μπήκα μέσα απλά μιλούσαμε για τους αγώνες και όλο ερχόταν να με πλησιάζει περισσότερο. Απομακρυνόμουν. Άρχισε να με ακουμπάει, να με ρίχνει στο κρεβάτι και προσπάθησα να του δείξω πως δεν υπάρχει επιθυμία και συναίνεση. Προσπαθούσε να με βγάλει τρελή. Σηκώθηκα να φύγω και μου λέει «πού πας τώρα;». Όταν κάποια στιγμή ήταν πάνω μου, του λέω δεν καταλαβαίνεις ότι δεν θέλω. Προσπάθησα να αντιδράσω και ήθελα να τον σπάσω στο ξύλο, αλλά ήταν μεγάλο κεφάλι στην Ομοσπονδία. Όταν τελείωσε, συνειδητοποίησα πως με είχε βιάσει. Και τελικά είχα γίνει θύμα. Έφυγα γρήγορα και ανέβηκα στο δωμάτιό μου. Ένιωθα ντροπιασμένη και πολύ θυμωμένη με τον εαυτό μου. Στην Αθήνα όσο συνειδητοποιούσα τι είχε συμβεί τόσο χειρότερα ένιωθα. Ο σύντροφός μου τότε ήθελε να πάει να τσακωθεί. Δεν τον άφησα επειδή ήταν και αυτός αθλητής. Ένιωθα εγκλωβισμένη.

«Φαντάζεσαι να το είχαν κάνει στο παιδί σου;»

Ο παράγοντας αποφάσισε κάποια στιγμή να επικοινωνήσει μαζί μου έπειτα από δυο εβδομάδες, αλλά δεν ήθελα να τον συναντήσω. Είχε καταλάβει ότι ήμουν εξοργισμένη και θα μίλαγα. Του είπα ότι «μετά από αυτό που έκανες δεν σε εμπιστεύομαι καθόλου». Τελικά συναντηθήκαμε σε δημόσιο χώρο, στην παραλιακή, και μόλις μπήκα στο αυτοκίνητο του είπα «πώς μπόρεσες να το κάνεις αυτό;». Προσπαθούσε να δει πώς εγώ το έχω πάρει και τι θα έκανα. Ο γιος του ήταν ένα χρόνο μικρότερός μου. Του είπα: Φαντάζεσαι να το είχαν κάνει στο παιδί σου; Ήταν σαν πατέρας μου. Δεν ήταν συζήτηση προσπαθούσε να με ηρεμήσει και του είπα πως δεν θέλω να με ξαναενοχλήσει ποτέ. Τον απείλησα πως αν με ξαναπλησιάσει θα τον καταγγείλω. Η στάση μου άλλαξε και η ζωή μου για πάντα. Τη στιγμή του βιασμού στην Ισπανία έχασα ό,τι εκτίμηση είχα για τον εαυτό. Δεν τον κατήγγειλα αμέσως και μετά ένιωθα εγκλωβισμένη ή θα έπρεπε να χάσω το όνειρό μου. Ένιωθα μεγάλο βάρος της ευθύνης και δεν ήθελα να καταστρέψω το όνειρο το δικό μου και της Αιμιλίας. Ή θα μίλαγα κάποια στιγμή και θα ελευθέρωνα την ψυχή μου ή θα έχανα τον εαυτό μου. Δεν ήθελα να φύγω από την ιστιοπλοΐα, είναι η ζωή μου. Γι’ αυτό το έθαψα βαθιά μέσα μου το περιστατικό. Στην πορεία διάφορα συμβάντα, το έφεραν ξανά στην επιφάνεια. Ο θυμός γινόταν μεγαλύτερος, ερχόταν στον ύπνο μου. Έπρεπε να ελέγξω τον εαυτό μου.

«Ήμουν εγκλωβισμένη και ένιωθα αγανάκτηση και πάλι έπρεπε να το θάψω»

Η συμπεριφορά μου ήταν επιθετική και αλλοπρόσαλλη και έπρεπε να προσέξω τον εαυτό μου. Όταν άρχισε να αλλάζει η συμπεριφορά μου προς τον παράγοντα, αντιδρούσε αρνητικά απέναντί μου και με απαξίωνε. Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας δεν είχαμε βοήθεια, αλλά πόλεμο. Πολλοί με είχαν προειδοποιήσει πως μπορεί να με σαμποτάρουν. Υπήρχαν στημένοι αγώνες, είχα ενημερώσει την ΕΟΕ, αλλά ποτέ δεν δικαιώθηκα. Ξαφνικά εξαφανιζόντουσαν επιτροπές και έγγραφα. Όλοι οι άνθρωποι γύρω από την Ομοσπονδία είναι μια κλίκα. Δεν ήθελα να έρχομαι σε επαφή μαζί τους. Τότε, δεν ήμουν παντρεμένη. Όταν το μοιράστηκα μαζί του, του προκάλεσε μια δυσφορία. Δεν υπήρχε μάρτυρας. Μου έλεγε «πώς θα το αποδείξεις και αν δεν υπάρχει μάρτυρας μπορεί να σου κάνω καταγγελία και συκοφαντική δυσφήμιση». Ήμουν εγκλωβισμένη και ένιωθα αγανάκτηση και πάλι έπρεπε να το θάψω. Πώς γίνεται ένας άνθρωπος να σε βιάζει και να μην σε πιστεύει κανένας; Αισθανόμουν φόβο και αγανάκτηση και το έθαψα πάλι.

«Τα κατέθεσα και πλέον ήμουν ήσυχη»

Στα χρόνια που πέρασαν το εμπιστεύτηκα σε φίλους, συναθλητές και στον ψυχολόγο μου. Έκανα απόπειρες να το πω, αλλά λόγω του αθλητισμού σκεφτόμουν το ίδιο. Όταν έγινε η αγωγή στον Κακλαμανάκη και όλοι οι αθλητές συσπειρωθήκαμε, μιλήσαμε μεταξύ μας και μείναμε έκπληκτοι με την ιστορία που είχε βιώσει ο καθένας. Δεν είχαμε κάνει τίποτα τόσα χρόνια. Ήταν η αφορμή να σκεφτώ καλά και να μιλήσω στη δικαιοσύνη. Όταν κλήθηκα σαν μάρτυρας για την υπόθεση του Κακλαμανάκη, κατέθεσα τον βιασμό, μίλησα για τον παράγοντα και έδωσα κάθε λεπτομέρεια. Ήμουν ήσυχη ότι έκανα αυτό που έπρεπε. Ήταν μια μάχη, εκτός θάλασσας, που πίστευα πως θα εξυγιάνει τον ελληνικό αθλητισμό. Είχαν δεχθεί και άλλοι αθλητές κακοποίηση σεξουαλική, λεκτική. Μια κατάχρηση εξουσίας. Τα κατέθεσα και πλέον ήμουν ήσυχη και ελπίζω να πάρουν όλα τα δρόμο τους. Θα εξυγιάνει τον αθλητισμό και την ιστιοπλοΐα.

«Ξέρεις αυτόν που την πέφτει σε 15χρονα; – Ήταν ο βιαστής μου»

Πέρασε λίγος καιρός και παρακολούθησα μια συζήτηση που έγινε από το Ίδρυμα Ωνάση για τον εκφοβισμό, την κακοποίηση και τον σεξισμό. Ξαναθυμήθηκα την περίπτωσή μου όταν τυχαία κάποιος γονέας, με ρώτησε: «Ξέρεις τον τάδε»; Ήταν ο βιαστής μου και του είπα «δυστυχώς ναι». Μου λέει «ξέρεις αυτόν που την πέφτει σε 15χρονα;» Ήταν απίστευτο, μπορούσε να κακοποιεί κι άλλα παιδιά. Σκέφτηκα πως νομικά είχα κάνει αυτό που έπρεπε, αλλά ηθικά αυτός κυκλοφορούσε ελεύθερος.

«Άλλο είναι ο έρωτας και άλλο να σ’ το επιβάλει κάποιος»

Με ένα σχόλιο στο ίντερνετ είδε η Εβίτα από το Marie Claire και με πήρε τηλέφωνο για συνέντευξη. Της εξήγησα πως λόγω των εκλογών στην ομοσπονδία θα το συνδυάσουν, αλλά ήμουν πλέον έτοιμη να μιλήσω. Δεν μπλέκουμε το φλερτ με τον βιασμό. Καταλαβαίνω πότε κάτι σταματάει με τη θέλησή σου. Άλλο είναι ο έρωτας και άλλο να σ’ το επιβάλει κάποιος».

Επίσης, οι δύο αθλητές (Μπεκατώρου, Κακλαμανάκης) φέρονται να πρότειναν στον εισαγγελέα Κωνσταντίνο Σιμιτζόγλου την κλήτευση οκτώ μαρτύρων για να καταθέσουν για την Ιστιοπλοϊκή Ομοσπονδία.

Πηγή: diaforetiko.gr