Πρόκειται για ένα σπάνιο πορτρέτο της Ρένας Βλαχοπούλου από τις αρχές της δεκαετίας του 1940, όταν δηλαδή η καλλιτέχνις διένυε τη δεκαετία των 20 (γεννηθείσα το 1917) και έκανε επιτυχία στο τραγούδι. Η μεγαλύτερη κωμικός που πέρασε από το ελληνικό θέατρο και τον κινηματογράφο με ένα ανεπανάληπτο και ανεπιτήδευτο φυσικό ταλέντο. Μοναδική και στο είδος της απλά αξεπέραστη.
Η πρώτη εμφάνιση της Ρένας Βλαχοπούλου στο θέατρο ως ηθοποιού και όχι ως τραγουδίστριας έγινε το καλοκαίρι του 1954 στο θέατρο της Σοφίας Βέμπο, στην επιθεώρηση «Σουσουράδα» (σε κείμενα Μίμη Τραϊφόρου – Γιώργου Γιαννακόπουλου, μουσική Μενέλαου Θεοφανίδη, χορογραφίες Γιάννη Φλερύ – Αλίκης Βέμπο) με το νούμερο «Άλα πασά μου, κάνε μου τέτοια». Μαζί της ήταν ο σπουδαίος Νίκος Σταυρίδης.
Η ίδια είπε αργότερα για την παρθενική της εμφάνιση στο σανίδι: «Ντρεπόμουν να βγω στη σκηνή με νούμερο. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι θα γίνω ηθοποιός. Απλώς έτυχε να με δουν. Πίστεψαν από την αρχή ότι ήμουν καλή. Εγώ δεν το πίστευα. Ρε συ, Μίμη, τι να σου πω! Φοβάμαι ότι δεν θα τα καταφέρω, λέω στον Τραϊφόρο. Ο κόσμος χειροκροτούσε να βγω στη σκηνή. Εγώ δεν έβγαινα. Ξαφνικά με πιάνει ο Τραϊφόρος και με σπρώχνει στη σκηνή. Βγήκα, το νούμερο χάλασε κόσμο. Στη συνέχεια μου έδωσαν κι άλλα νούμερα και καθιερώθηκα ως ηθοποιός».
Ρένα Βλαχοπούλου: Η «βασίλισσα της τζαζ» και ο έρωτας με ποδοσφαιριστή
Στην ανάρτηση της φωτογραφίας από τον Άρη Λουπάση διαβάζουμε: «Υπέροχο πορτρέτο της Ρένας Βλαχοπούλου αρχές του ’40, στα πρώτα χρόνια των επιτυχιών της στο χώρο της μουσικής. Στα δέκα έξι της ασχολείται για πρώτη φορά με το τραγούδι, με την συνοδεία μικρής ορχήστρας σε ζαχαροπλαστείο στην Σπιανάδα της Κέρκυρας. Καλοκαίρι του ’38 γνωρίζει στον συγκεκριμένο χώρο τον γοητευτικό ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ Κώστα Βασιλείου, μια γνωριμία η οποία εξελίσσεται σε ένα μεγάλο έρωτα και ένα χρόνο μετά σε γάμο.
Ο έρωτας αυτός είναι και η αφορμή για να φύγει από την γενέτειρα της και να αρχίσει μια νέα ζωή στην Αθήνα. Μια βόλτα του νιόπαντρου ζευγαριού στο Ζάππειο αποτελεί και την αρχή της μεγάλης μουσικής της καριέρας. Στο βαριετέ “Όασις” όπου ο Μίμης Τραϊφόρος αναζητά νέα ταλέντα, εντυπωσιάζεται από τη φωνή και την παρουσία της και προτείνει την συμμετοχή της στο μουσικό πρόγραμμα του θεάτρου. Ο γάμος της περνάει κρίση και το 1941 έρχεται το πρώτο διαζύγιο. Στο θέατρο “Πάνθεον γνωρίζει τον σπουδαίο πιανίστα Γιάννη Σπάρτακο με τον οποίο για τα επόμενα χρόνια διαπρέπει σε Ελλάδα και σε περιοδείες σε όλο τον κόσμο, με τραγούδια της Τζαζ.
Όλη η νεολαία της εποχής χορεύει στους ρυθμούς της ορχήστρας του, η συγκεκριμένη μουσική γίνεται μόδα και η Ρένα ως “Βασίλισσα της τζαζ” καθηλώνει το κοινό με τις μουσικές της ερμηνείες. Το 1942 ερωτεύεται τον ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού και γιο τραπεζίτη Γιάννη Κωστόπουλο, ένας έρωτας που καταλήγει σε ένα δεύτερο γάμο. Οι μεγάλες επιτυχίες σε μουσικές σκηνές και επιθεωρήσεις φέρνουν εξαντλητικά ωράρια και την αποξένωση από τον σύζυγό της και έτσι το 1946 έρχεται και το δεύτερο διαζύγιο.
Στα μέσα του ’50 αρχίζει τη δεύτερη καριέρα στον χώρο της υποκριτικής, η οποία απογειώνεται αρχές του ’60 με την συνεργασία της με τον Φίνο και τον Γιάννη Δαλιανίδη.Το 1965 γνωρίζει τον τελευταίο σύζυγό της Γιώργο Λαφαζάνη, τον μεγαλύτερο έρωτα της ζωής της με τον οποίο παραμένουν αγαπημένοι και ερωτευμένοι μέχρι και το “φευγιό” της το 2004. Κάθε αυτοσχεδιασμός, κάθε μορφασμός και κάθε ατάκα της, υλικό διδασκαλίας σε δραματικές σχολές».
Πηγή: filathlos.gr
