Οικογένεια ζει χωρίς ρεύμα εδώ και τρεις μήνες στη Λάρισα

Λάρισα 2019. Μια οικογένεια ζει εδώ και τρεις μήνες χωρίς ρεύμα. Πατέρας, σύζυγος και κόρη βιώνουν την απόλυτη φτώχεια, αφού καλούνται να αντεπεξέλθουν με μόλις 150 ευρώ του επιδόματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης του ανάπηρου πατέρα. Πετσο­κομμένο κι αυτό στο μισό, από τότε δηλαδή που η αρμόδια επιτροπή μείωσε το ποσοστό της αναπηρίας του από το 67% στο 48%.

Όπως αναφέρει ρεπορτάζ της εφημερίδας «Ελευθερία», από την άλλη μεριά το χρέος των 13.000 ευρώ προς τη ΔΕΗ φαντάζει «Γολγοθάς» για οποιονδήποτε, πόσο μάλλον για τον 65χρονο Κώστα. Απελπισμένος σχεδόν δακρυσμένος, πέρασε χθες από την «Ε»: «Κάπου να πω τον πόνο μου, μήπως και ευαισθητοποιηθεί κανείς», μονολο­γούσε, βγάζοντας μια στοίβα χαρτιά, αποδεικτικά όλα των προβλημάτων του, κανένα που να πα­ραπέμπει σε λύση. Πρώην μάγειρας, δούλευε σκληρά, έως ότου καρδιακά προβλήματα τον ανάγκασαν να αποσυρθεί. Τριπλό by pass μπορεί να του έσωσε τη ζωή, αλλά δεν του έδωσε χρόνο και χώρο για να χαρεί. Και με άλλα προ­βλήματα υγείας, για κάποιους αυτά ποτέ δεν έρχονται μόνα, χωρίς δουλειά όμως και εισοδή­ματα. Άνεργη η γυναίκα του, το ίδιο και η κορούλα του, στεγάζουν τη φτώχεια και την από­γνωσή τους σε ένα διαμέρισμα (ευτυχώς χωρίς ενοίκιο), σε πολυκατοικία επί της οδού Μπασδέκη.

Το πιο σκοτεινό σημείο της Λάρισας από τις 14 Ιουνίου, όταν και κατέβηκε ο διακόπτης του ηλε­κτρικού ρεύματος. Το οποίο έχει να πληρώσει από το 2017. Με το χρέος να έχει εξακοντιστεί πια στα 13 χιλιάρικα. Να καταβάλει εφάπαξ 1.300 ευρώ και να πληρώνει κάθε μήνα 250 ευ­ρώ εξοφλώντας ταυτόχρονα και τον λογαριασμό που θα «τρέχει», πρόταση διακανονισμού της διοίκησης. «Πού να τα βρω με 150 ευρώ τον μήνα, εγώ δεν έχω ψωμί να φάω…», αφοπλι­στική η απορία του.

Ευτυχώς έχει ακόμη νερό (και στη ΔΕΥΑΛ όμως χρωστά), δύο φαναράκια για να διαλύουν κάπως το σκοτάδι κι ένα πετρογκάζ για ένα πρό­χειρο φαγητό. Που κι αυτό θα το αναζητήσει πλέον στα συσσίτια του Δήμου, μαζεύει ήδη τα απαραίτητα έγγραφα. Όχι ότι είναι άγνωστος κι εκεί.

«Γράψτε κάτι μπας και…», η αποχαιρετιστήρια κουβέντα του Κώστα Λασκαράκη, πριν φύγει για να «ανέβει το βουνό» του.

Απ’ ό,τι μάθαμε στη συνέχεια, ο Συμβουλευτικός Σταθμός του Δήμου Λαρισαίων ανέλαβε την πε­ρίπτωσή του. Ενέταξε ήδη όλη την οικογένεια στο πρόγραμμα συσσιτίων, ενώ κοινωνική λειτουργός κάνει την απαιτούμενη έρευνα, ώστε να μπει και στο κοινωνικό τιμολόγιο της ΔΕΥΑΛ. Ενδιαφέρον υπάρχει, σίγουρα όμως δεν αρκεί για να λυθούν όλα τους τα προβλήματα. Του­λάχιστον ας μην αισθάνονται μόνοι σ’ αυτή την πόλη.

Πηγή: Εφημερίδα «Ελευθερία», iskra.gr