«Μεγάλωσα στην Αθήνα, στο Παγκράτι. Μετά το σχολείο πήγα στην Δραματική Σχολή Βεάκη, έκανα στρατό και μετά πήγα στο Παρίσι στην σχολή του Lecoq.Ο ηθοποιός ήταν μέσα μου από μικρό παιδί. Φυσικά και με είχε επηρεάσει η θεία μου. Η Κατερίνα (σ.σ. η Κατερίνα Γιουλάκη είναι αδελφή της μητέρας του) ήταν ένα πολύ μεγάλο icon στα παιδικά μου χρόνια. Και παρασκηνιακά» λέει ο Φώτης Σεργουλόπουλος και συνεχίζει αναφερόμενος στον γιό του:
«Το θέμα «παιδί» δεν με απασχολούσε πάντα. Πέρασα μια μεγάλη προσωπική άνθιση από τα 35 μου και μετά. Στα 20 ήμουν συνετός. Στα 35 μου λοιπόν πέρασα ένα είδος εφηβείας, με τρέλες, ξενύχτια, ταξίδια. Δεν σκεφτόμουν να κάνω οικογένεια. Αφού το ευχαριστήθηκα και το χόρτασα, μπήκα σε μια διαδικασία ενδοσκόπησης, και τότε ήρθε και το παιδί. Από τότε φέρομαι σαν γονιός. Δεν έχω καμία διαφορά από κανέναν άλλον γονιό και δεν έχω να απολογηθώ σε κανέναν. Συμπεριφέρομαι κανονικά και αυτό ο απέναντι το εισπράττει. Βοηθάει ότι είμαι ένα δημόσιο πρόσωπο. Με τον γιο μου, τον Γιώργο, έχουμε μια σχέση πολύ αγαπημένη, πολύ χαρούμενη. Δεν είμαι αυστηρός αλλά υπάρχουν όρια. Δεν είμαι της νοοτροπίας ότι το παιδί μπορεί να κάνει ό,τι θέλει όποτε το θέλει, αλλά με τον τρόπο που πρέπει. Ο γιος μου έχει κοντά του και την μητέρα μου, την γιαγιά του. Μεγαλώνει φυσικά και φυσιολογικά μέσα σε ένα περιβάλλον που υπάρχουν όλοι οι άνθρωποι. Κάνουμε ταξίδια. Πήγαμε στο Παρίσι, που έχω σπίτι. Θέλω να μορφωθεί, να μάθει πολλά πράγματα. Νομίζω ότι θα συγκινηθώ πολύ που θα με δει ο γιος μου στην παράσταση. Δεν έχω τρακ, δεν έχω άγχος, αλλά θα με συγκινήσει. Με τα παιδιά γινόμαστε πολύ πιο ευσυγκίνητοι. Αν με έχει αλλάξει; Εγώ αλλάζω στην ζωή μου με πολλά πράγματα που μου συμβαίνουν, πόσο μάλλον με την έλευση ενός παιδιού. Και καλό είναι να αλλάζουμε. Δεν μπορεί να έχεις την ίδια νοοτροπία. Οι συγκυρίες, τα κοινωνικά φαινόμενα μας αλλάζουν, αλλιώς θα ήταν ύποπτο».
Πηγή: nassosblog.gr
